Iets over mijzelf,

De wereld maakt mij verdrietig.

Zó veel boosheid.

Alles omgooien, kapot maken.

Naar de klote helpen.

Schoppen en slaan.

Met een grijze waas voor ogen.

Een en al zelfbeklag. 

 

Oprechtheid verwerken vanuit gevoel, dat is essentieel voor mijn werk. Daarbij staat de mens altijd centraal. Mijn werk gaat daardoor over angst, kwetsbaarheid, vergankelijkheid, agressie, maar óók over de liefde.

Het kan hard en confronterend zijn. Ook teer en breekbaar. 

 

Schilderen betekent voor mij het gevecht aangaan met het materiaal, om het beeld zover te krijgen, dat het klopt. Dat het klopt bij mijn gevoel. In harmonie, met geluk. Al is dat maar een fractie van vrolijkheid. 

 

Ik hoop met mijn werk mensen te verleiden: ‘Kijk naar het licht daar. Daar in de verre verte door bomen, grassen en over het strand. Zie jij dat licht daar ook?’

 

Wees lief. Durf het. Doe het. Ik vind het zo tof, aardig en fijn om van mijzelf te houden. Hierdoor kan ik er ook zoveel meer voor ieder ander zijn. Humor houdt mij overeind, maar niet altijd is het feest. Ik hoop daarom dat uiteindelijk de relativering zichtbaar is in mijn werk.

Jacques Versteeg.